Aan de ene kant zie ik er enorm naar uit om het avontuur tegemoet te gaan en de Dominicaanse cultuur te leren kennen. Aan de andere kant zou ik niet willen vertrekken, enkel en alleen omdat ik enorm bang ben voor het afscheid dat wel eens hartverscheurend zou kunnen zijn. Vooral het afscheid van Seba zal het moeilijkst zijn, denk ik... omdat dit misschien het einde zou kunnen betekenen van een héél mooie relatie waar ik heel veel uit geleerd heb. Mijn familie kan ik niet verliezen, echte vrienden kan je ook moeilijk verliezen... Afscheid nemen van hen zal natuurlijk ook enorm moeilijk zijn, maar ik vertrek met een gerust hart omdat ik weet dat mijn vriendschaprelatie met hen verder gaat als ik terug in België ben. Daar zal ik toch zeker voor zorgen! :) Er zijn natuurlijk mensen die na hun jaar in het buitenland bijna al hun vrienden kwijt geraakt zijn doordat er te weinig communicatie is geweest, en/of omdat ze niet meer op dezelfde golflengte zitten doordat ze na een jaar een stuk veranderd zijn! Ik hoop dat dit mij niet zal overkomen! Dus laten we positief denken; Ik wil dit niet , dus dan gebeurd het ook niet, voila! :D
Mijn counselor zal Letzea Bacca zijn. Een meid van 20, die met AFS in België geweest is. Ze praat dus nederlands, misschien wel handig, maar als ik mijn Spaans wil leren komt van dat Nederlands praten niets in huis, als het van mij afhangt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten