Op het optreden van Calle 13 : Lara, Linde, ik en mijn zusje!
Goh ik vergeet vaak de foto's eerst om te draaien voor ik ze op mn blog zet. Hierboven zie Dally, ik, lizbeth, neme en Mary Pily.
Helo Iedereen.
Ik heb gehoord van Randy een vriend van mij die hier bijna elke dag op pc zit dat ik binnenkort een eigen pc krijg van mijn ouders zodat ik rustig op de pc zou zitten zonder dat ik word lastig gevallen door mijn broertjes die de hele tijd aan mijn kop ziten te zagen dat zij op pc willen. Dus hopelijk ga ik binnekort wat regelmatiger iets van mezelf kunnen laten horen!
Zo ondertussen zoals sommigen onder jullie al weten ging het ene tijdje iets minder met mij, doordat ik België begon te missen, nu nog steeds, maar veel minder dan ervoor. Ik miste de mensen. Ik had even een degou van de jongens hier. Er zijn hier jongens die in mijn gezicht beleefd en vriendelijk zijn en het lijkt dan dat ze respect voor me hebben, maar dan zitten ze achter mijn rug respectloos over me te praten (...nee geen vrienden zijn, ik wil die gewoon eens goed nemen en dat is al; dit is nog beleefd uitgedrukt==> er zijn hier veel van zo´n kerels.) Een groot deel van mijn vrienden zijn playboys die bij elk mooi meisjes iets proberen en eik, ik word er zot van, degoutant. Gewoon praten en lachen is voor de muchacho's niet genoeg... neen! De manier waarop de jongens de meisjes proberen te versieren vind ik zo lachwekkend belachelijk; goedkope zinnetjes zoals "jij hebt de mooiste de ogen die ik ooit gezien heb" zonder zwanskes, er zijn veel meisjes die hiervoor smelten, maar met mij zal het niet waar zijn. Dit vind ik zo´n afknapper, maarja voor de rest zijn het echt supertoffe kerels waar ik mij kapot mee lach, en waar ik heel goed mee kan praten dusja. Ik spreek nu van drie weken geleden, nu heb ik er niet echt meer een degou van, ik begin "stilletjes" aan beetje per beetje te accepteren dat ze hier zo zijn.
Dit is een periode van frustratie en verveling: Frustratie dat ik de mensen nog steeds niet goed kan verstaan en daarom niet vaak mee grapjes kan maken of kan deelnemen aan een gesprek, en daarom voel ik me wat alleen. Alina is de enige vriendin van mij die zo rap mag spreken als ze wil, ik versta haar omdat ze ARTICULEERT!, ze dan ook geen dominicaanse, maar een spaanse.
Ik weet dat elke persoon deze periode moet doorstaan en dat is zowat mijn troost, het is normaal en het zal binnen drie of vier maanden wel helemaal veranderd zijn hoop ik... Soms ben ik het zo beu om spaans te spreken, het vergt veel energie om te zoeken naar mijn woorden en de goede vervoeging naar de goede zinsbouw. Ik ben perfectionistisch voor mezelf en wil elke zin zo goed mogelijk zeggen, en als dat niet lukt hou ik liever mijn mond.
Ik weet het dit is maar een periode, dit gaat voorbij, ik zie het als een leerrijke ervaring en ervaar hem bewust. Maar hoop dat het binnekort verbeterd.
Wat doe ik hier in een week: vrijdag en zondag vier of vijf uur dansen met de school (zie hieronder de fotos, we oefenen in een parkje met basketbalpleintjes) Hier amusseer ik mij zo bangelijk , ik kan zo heerlijk mezelf zijn. En natuurlijk doe ik wel eens iets met mijn vriendinnen maar die hebben niet altijd tijd.
Catherine, Ik en Lizbethje.
Dit moest normaalgezien een spectaculaire lift zijn, maar hij durfde dus duidelijk niet.
Hierboven het meisje met de groene broek is één van mijn vriendinnetjes " Dally" uitgesproken las "Daggy". En achteraan sta ik, zoals altijd met mijn rode dansbroek en met mijn decoté bloot, ja zo kennen jullie mij wel :)
In de week slaap ik, eet ik me ziek, kijk ik tv, telefoneer ik of lees ik een boek. Ik hou me wel bezig maar ik zit hier toch wel altijd binnen omdat dat het buiten gevaarlijk is. Mijn vriendinnen wonen oftewel veel te ver oftewel moeten ze naar de Franse of de Engelse les. De meerderheid van de jongeren volgen tweemaal per week taallessen, want in school geven ze ons toch geen les. Vandaag heb ik maar één uurtje les gehad, één uur van de zes uurtjes komaan. Zo gaat het er hier bijna elke dag aan toe. Ik kom naar school om te babbelen, of wa ge babbelen kunt noemen, om te relaxen, om mij te amuseren en niet om lessen te volgen.
In het begin kwam ik niet zo heel goed overeen met mijn broertjes, maar op een dag heb ik eens tijd gemaakt voor hen en gesprekken met hen gevoerd en sinds die dag kom ik er veeeeeeeeel beter mee overeen. Ik plaag hen veel, dat vind ik zo leuk!! Ik had al altijd broertjes gewild en nu heb ik ze, ik vind het leuk om met ze te vechten en dan steeds van ze te winnen, ooohh heerlijk! Nu weet ik hoe mijn zus zich heel haar leven lang heeft gevoeld. De dingen dat mijn zus met mij deed doe ik nu met mijn broertjes, maar ik overdrijf niet, ik maak hen niet aan het wenen en stop op tijd. Mijn kleinste broertje of beter gezegd neefje, Moises, is wel een vervelend kind, niet alleen voor mij, voor iedereen, hij heeft geen besef van wat hij allemaal tegen de mensen zegt. Hij kan heeeeel grof uit de hoek komen, maar hij heeft een klein hartje en heeft voor het minste schrik. Hij kan er al niet tegen als ik een monsterlijk gezicht trek omdat hij anders niet kan slapen!! haha
Vorige week moest mijn mama bij de directrice komen om over Moises te praten omdat hij zichzelf uitkleed voor de webcam en pornofotos en -sites zit door te geven aan een vriendje van hem en zijn mama stond erbij. Ja het is waarschijnlijk niet lief van mij dat ik dit tegen jullie verklap maar wat maakt het uit hij gaat jullie toch nooit zien, of toch de meerderheid van de lezers.
Ik zeg altijd dat het maar gevaarlijk is buiten jaja; wel op een dag mocht niemand naar school gaan of gaan werken, want de armen kwamen in opstand, en als je buiten ging wandelen liep je risico om neergeschoten of beroofd te worden en autos liepen het risico gebombardeerd te worden en in het algemeen liep iedereen gevaar om met stenen bekogeld te worden. Zo, dit had ik no nooit van mijn leven ,meegemaakt. Ik heb ook al twee keer een dief opgepakt zien worden op een geweldadige manier, zo geweldadig dat ik medelijden kreeg met de man, hij zag er ook heel arm uit. Ik was toch een beetje geshokeerd omdat ik het niet gewoon ben om zo'n geweld te zien in het echt. Dit is hier dus allemaal normaal, ook als er iemand word doodgeschoten dan is dat een heel erg maar dat is normaler dan in België. Je hebt hier ook bendevormingen; naciones. Elke nacion bestaat uit ongeveer 30 á veertig of meer man en heeft een leider. Riskeer het niet om problemen te zoeken met één van hen want dan zit je zwaar in de problemen. Ze gebruiken veel geweld en zijn in staat om te moorden, maar dan moet je wel al serieus over de schreef zijn gegaan. In iedere geval als iemand mij iets aandoet dan heeft die persoon zware problemen want ik ken iemand die mij graag ziet en bevriend is met vijf leiders, haha als dit niet schraal is! Pedro een vriend van mij heeft een broer verloren in een schietgevecht, hij was leider van een bende en een andere broer verloren doordat hij omvergereden werd door een brommer. Er zijn hier veel mensen die wel een familielid verloren hebben door Zoiets! Maar dus het is hier niet zo veilig, omdat je gemakkelijk bestolen kan worden, als je alleen bent EN het verkeer! ik ben elke dag blij als ik veilig thuis ben geraakt. De mensen remmen zonder te kijken of er iemand achter hen rijd, die mensen zijn gek! dit heb ik al een paar keer meegemaakt,maar toch te veel om zoiets normaal te kunnen noemen.
Mijn temperament is heviger geworden, dat kan niet anders als je elke dag tussen zo'n mensen leeft. je zou denken dat ze aan het ruzie maken zijn maar dat is zo niet. Ik kan ook hevig zijn tegen de mensen maar dan ben ik helemaal niet kwaad of pist, alé soms wel, maar de meeste keren niet. In het begin verschoot ik ervan hoe mijn zus en haar vriendinnen tegen elkaar deden, elkaar uitschelden, en brullen tegen elkaar en een second later zeggen ze " mi amor te quiero" :). Zotte mensen! In het begin verschoot ik ervan , nu vind het grappig. Elke keer als mijn zus kwaad word, kruipen mijn broertjes bijna onder bed van de schrik, KAPOtlachen! Mijn zus is echt een grave, zo graaf! Het is een heel kordate, geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, kan het steeds goed uitleggen, grappig, een durf-al, een zotte, grote grote mond, soms egoïstisch maar dat vind ik (nu nog niet) ergerlijk, het is een persoon die zich van niet veel aantrekt (vind ik nu nog niet erg), ze heeft vaak dezelfde meming als mij, lief voor mij enja,... Het is een meisje van 16 ,maar ze lijkt wel 18, ook van uiterlijk. Ze is op dit moment mijn beste vriendinneke.
Mijn mama en zus moesten bij de directeur komen vorige week omdat ze mijn zus haar piercin ontdekt hadden, ik was erbij. Ik werd zot van die vent. Piercing zou volgens hem voor hoeren zijn, mensen van de achterbuurten (als dat zo is, jah en dan!?), en ben je psychiatrisch gestoord (belachelijk). Hij was maar een hele belachelijke uitleg aan het doen en vroeg zelfs of mijn vader haar geen kloppen had gegeven met de ceintuur ! Mijn moeder zei van wel, om hem tevreden te stellen en hij zei "das goed". Boven zijn bureau hing er een stok, waarmee we de stoute kinderen straffen. Mijn mama heeft ooit een vriendje van mijn broer uit de school geholpen omdat hij door de leerkracht mishandeld werd die daar nu nog steeds lesgeeft, ongelofelijk! Moest ik in die school hebben gezeten zou ik het heeel moeilijk hebben gehad om mijn mond te houden.
ZO dit was een tweede deel. Wanneer het volgende deel komt is me een raadsel! Mijn broer doet echt ambetant ik kan me niet concentreren dus ga ik nu af de pc, want ik word zowat onnozel!!! Als ik fouten heb geschreven dan komt het doordat ik me niet goed kon concentreren doordat mijn broer CONStant me zit te storen doordat hij telkens liedjes willen zoeken op you tube.
Mijn broers worden door mijn papa nog steeds hardhandig afgepakt, ik kan daar echt ni tegen, maar dat is precies de enigste manier om hen te doen luisteren. Als je hen op een rustige manier aanpakt, dan heeft het geen effect. Als je eens heel hard brult worden ze in een wip zo tam als een beest. Ja ik heb het zelf al uitgeprobeerd , maar uiteindelijk kan ik mijn lach dan niet inhouden.
Ik, iemand uit zwisterland, iemand die al heel goed spaans kan, naam weeeral vergeten, iemand uit Finland en LAratje, een schat van een vriendin!
Hier was ik zo ziek als een hond! Dat kan je er wel aan zien haha.
Wat me opviel tijdens het weekend is dat heeeel veel mensen waaronder ikzelf, hun eigen taal aan het vergeten zijn.... AIaiaiaiai! Iedereen sprak spaans en engels gemengd met elkaar. Thomas, een belg, wilde geen nederlands spreken tegen ons (de andere belgen) omdat dat hij daar teveel voor moest nadenken, dus spraken we engels met elkaar. Ik denk meer in het engels dan in het nederlands, en soms denk ik in het spaans.
Ik begin al veel fouten te schrijven in mijn woorden, zinsbouw, gezegdes,enz... Nu begin ik na te denken over hoe raar sommige nederlandse woorden wel zijn zoals... "appel", "verschrikkelijk", " stoel", "snuiten"... Dit gaat niet de goede kant op! Wat zal er van mijn nederlands overblijven na 10 maand?
Ik geef nu elke dag Engels les aan mijn broertjes op aanvraag van ,mijn papa. Mijn boer abel is vanaf het derde jaar in de Engelse les gestapt en zit nu in zijn vijfde en hij verstaat NIETS. Gisteren heb ik hem het woordje "I", moeten aanleren. Hij heeft twee jaar basis gemist, en zijn papa verschiet ervan dat hij zijn huiswerk niet kan maken... Dus nu ben ik hun leerkracht Engels. Mijn leerkracht van Engels van vorig jaar zou lachen, ze heeft me al zo vaak voor engels gebuisd.
Okay ik ben weer eens weg want mijn boertjes zitten hier zelfs AAN TE DRINGEN, omdat ze willen dat ik hen nog wat engels leer. Ze zijn gemotiveerd, dat doet deugd om dan les te geven.
BYE BYE belgië
Op het optreden van Calle 13 : Lara, Linde, ik en mijn zusje!
Goh ik vergeet vaak de foto's eerst om te draaien voor ik ze op mn blog zet. Hierboven zie Dally, ik, lizbeth, neme en Mary Pily.
Catherine, Ik en Lizbethje.
