Isla Saona (Linde, coole zus van linde, bovenaan gids, en onderaan animator, en ik)------ Wat ik zo chill vind hier is dat je echte vakantiedagen kan hebben wanneer je maar wilt, daar geniet ik zo van. In belgie ga ik nooit zomaar kunnen zeggen "ik zie er maar wit uit, laten we vandaag of morgen naar de zee gaan", hier kan ik dat wel, zo'n luxe. Linde, haar zusje en ik hadden zoveel zin om nog eens een uitstapje te maken, dus bellen we een reisbureau op, betalen en de dag erna vertrokken we rond 6 uur 's ochtends ( na eerst 45 te hebben gewacht op de bus die 45 min. te laat kwam, typisch) naar Isla Saona. Eerst moest de bus nog vanalles mensen gaan ophalen in de hotels en dan een uurtje en 45 rijden en kwamen we aan in Bayahibe en hebben we daar meteen de speedboot genomen tot de catamarran, en dan waren we 1 uur en een half onderweg naar het eiland "Saona". Éen en al plezier op de boot. We zaten toevallig op de boot met vijf Belgische touristen uit Gent, Antwerpen (Niel), Brugge, en de andere herinner ik me niet meer, maar enfin, heel sympathieke mensen. Op de boot hing er een toffe stemming, iedereen is goed gezind, er was gratis drank a volonté, er werd muziek gedraaid (eerste de oude swingers zoals "Celebrate good times" en daarna de dominicaanse muziek; zoals merengue en bachata,...) er werd veel gedanst en plezier gemaakt. (heb ik spijtig geen fotos van ) natuurlijk zijn we maar op één deel van het eiland geweest. Ze gaan de touristen heus niet meenemen naar de arme dorpjes, ookal had ik gehoopt om een dorpje daar te bezoeken. Het eiland telt 300 bewoners. Studenten die naar de universiteit gaan, gaan enkel zaterdag, omdat de rit te lang is en om over te steken met de boot moet je 500 pesos betalen en dat voor een arme bevolking... De Belgen!!! animatrices. Isla Saona in zicht. Van de catamarran werden we met de speedboot naar het eiland gebracht. Animatrice Eenmaal aangekomen op het eiland, ons geinstalleerd, en lekker gegeten en gedronken (in prijs inbegrepen). Dit was het mooiste strand dat ik ooit in mijn leven gezien heb. Het water was zo helder, zo mooi blauw, verfrissend maar toch aangenaam van temperatuur, het zand wit, geen vervuiling!!!, bankjes en tafeltjes, massagetafels, muziek, een dansvloer,... Ik voelde me in het paradijs. Ik was zo gelukkig, enkel dat moment telde, er was geen morgen er was geen gisteren, enkel nu. Linde en ik konden onze ogen niet geloven dat het er zo mooi was, we liepen de hele dag met een glimlach rond. We hebben er zo genoten van de schoonheid van de omgeving. We hebben aan jullie allemaal gedacht op die moment. Onze gids die mij achteraf een hele liefdesverklaring gedaan heeft. Het Zusje van Linde 'Traicy', una loca de verdad. Nooit stil kunnen zitten als er muziek gespeeld word. Na drie uurtjes keerden we terug en stopten we nog even aan een natuurlijke waterpoel: een plek in de zee, waar het water op laag pijl staat en waar je kan baden en snorkelen. Hier was het. Linde met de zeester. Ik zwaar genietend op een boot met een cuba libre op de caraïbische zee in het heerlijk zonnetje, wat voelde ik me toch zo ontspannen, gelukkig en voldaan op die moment. Ik had echt een bangelijke dag gehad. (ER KoMen nog meer fotos aan binnenkort!)